Het labyrint van de Spaanse politiek: Crisis in het tweepartijenstelsel en de (on)bestuurbaarheid van Spanje

Anna Herrenz Surrallés

Na de algemene verkiezingen van december 2015 waren in juli 2016 nieuwe verkiezingen nodig. Daarmee tekende zich in het politieke landschap een nieuw element af: de moeilijke bestuurbaarheid van Spanje. Na de overgang van dictatuur naar democratie (la Transición) hebben de Partido Popular (PP) en de Partido Socialista Español (PSOE) elkaar steeds als vanzelf afgewisseld, maar sinds zich nieuwe groeperingen aandienen, met in het midden Ciudadanos en ter linkerzijde Podemos, is de politieke kaart van Spanje complexer geworden. Hoewel versnippering ook in veel andere Europese democratieën optreedt, laat een verdeeld krachtenveld in Spanje zien dat het land zo weinig aan coalitievorming gewend is dat maar liefst drie verkiezingen op rij nodig lijken. Waarom is het in Spanje toch zo moeilijk om een regeerakkoord te sluiten? Deze lezing zoekt naar aanknopingspunten voor een antwoord, en dan vooral in de historisch-sociologische achtergrond, de (falende) partijstrategieën en het belangrijke maar onbesliste debat over regionale autonomie.